کلمه‌ی ورباتیم به منبع اصلی مکالماتی که در نمایشنامه استفاده می‌شوند اشاره دارد: دراماتیست، کلماتی را که مردم در طول یک مصاحبه یا تحقیق بیان کرده‌اند، ضبط یا رونویسی می‌کند (یا این‌که از سندها و گزارش‌های رسمی موجود برای کار خود بهره می‌برد) و سپس با ویرایش، تنظیم مجدد یا قرار دادن آن‌ها در یک پس‌زمینه‌ی دیگر، نمایشی را شکل می‌دهد که در آن بازیگران در جای اشخاصی که از کلماتشان استفاده شده قرار می‌گیرند. در این معنی، تئاتر ورباتیم نه یک قالب که یک تکنیک است، به بیانی دیگر، ورباتیم وسیله است نه هدف؛ و دقیقا به‌همین‌خاطر از «تئاتر ورباتیم» می‌توان برای توصیف نمایش‌هایی متفاوت و واگرا استفاده کرد...
کتاب تئاتر واژه به واژه
افراز
نوروز هنر