کتاب پدرم برتراند راسل

کاترین تایت، دختر برتراند و دورا راسل، در اینجا محیط فوق‌العاده و هیجان‌انگیزی را که در آن بزرگ شده است، به وضوح به تصویر می‌کشد. در تضاد تازه با تفسیر راسل به‌عنوان فیلسوف و شخصیت عمومی، روایت تایت روایت شخصی نزدیک از عشق و تحسین عمیق او انسبت به پدرش است و نیز تلطیف تدریجی آن به دلیل نقص هایی که در او مشاهده کرد.
این کتاب که به شکلی تاثیرگذار نوشته شده و به زیبایی توصیف شده است، راسل را مردی با خونگرمی، جذابیت و شوخ طبعی نشان می‌دهد، اما همچنین گواهی است بر آسیب‌هایی که او هنگام اعمال دیدگاه‌هایش در مورد ازدواج و تحصیل به خانواده اش وارد کرده است.
پدرم برتراند راسل کتابی ضروری برای کسانی است که به دنبال درک پس‌زمینه خصوصی ایده‌های راسل، تأثیرات شخصی نسخه‌های سبک زندگی او، و اینکه زندگی با مردی با چنین نبوغی چگونه بود هستند.
برتراند آرتور ویلیام راسل، ارل راسل سوم همه‌چیزدان، فیلسوف، منطق‌دان، ریاضی‌دان، مورخ، جامعه‌شناس، نویسنده، فعال سیاسی، برنده جایزه ادبی نوبل و فعال صلح‌طلب بریتانیایی بود. راسل در سراسر عمر، خود را یک لیبرال، سوسیالیست و صلح طلب می‌نامید اگرچه بعضی مواقع بیان می‌کرد که ذهن شک‌گرای او موجب می‌شده که احساس کند که در معنای عمیق، در هیچ‌یک از این گروه‌ها قرار نداشته‌است.
راسل، یکی از فیلسوفان برجستهٔ قرن بیستم به‌شمار می‌رود و «جنبش فلسفی مخالفت با ایدئالیسم» را در اوایل قرن بیستم رهبری می‌کرد. او را به همراه گوتلوب فرگه، جرج ادوارد مور و لودویگ ویتگنشتاین، از بنیان‌گذاران فلسفهٔ تحلیلی می‌دانند. او به‌همراه آلفرد نورث وایتهد سعی کرد تا با تلاشی بسیار زیاد و با کمک منطق کلاسیک، بنیانی منطقی برای ریاضیات بنا کند. از مقاله فلسفی او با عنوان در باب دلالت، به‌عنوان یکی از چهارچوب‌های فلسفه یاد می‌شود. کارهای او اثرات قابل توجهی بر روی ریاضیات، منطق، نظریه مجموعه‌ها، زبان‌شناسی، هوش مصنوعی، علوم شناختی، علم کامپیوتر و فلسفه به‌ویژه فلسفه زبان، معرفت‌شناسی و متافیزیک گذاشت.