یک محیط رسوبی همانند موجود جانداری است که متولد می‌شود، مدتی حیات دارد و بعد از بین می‌رود. مطالعۀ محیط‌های رسوبی دیرینه معمولا بر اساس آثار برجای‌مانده از آن‌ها (واحدهای رسوبی) صورت می‌گیرد. با توجه به این‌که در یک محیط رسوبی در تمام زمان حیات آن رسوبگذاری اتفاق نمی‌افتد، یک مطالعۀ جامع دربارۀ محیط‌های رسوبی ضمن این‌که باید شامل بررسی تولد، حیات و مرگ آن‌ها باشد، باید بتواند آن بخش از عمر محیط رسوبی که در آن رسوبگذاری صورت نگرفته (یعنی از آن واحد رسوبی بر جا نمانده است) را نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. این موضوعی است که در بسیاری از منابع در‌دسترس مورد غفلت قرارگرفته و در آن‌ها تفاوتی بین محیط‌های رسوبی و محیط‌های رسوبگذاری دیده نمی‌شود. در این کتاب سعی بر این است با تفکیک و توصیف انواع محیط‌های رسوبی و آثار بر‌جا‌مانده از آن‌ها در توالی‌های رسوبی، نحوۀ تشخیص محیط‌های رسوبی دیرینه و کاربرد آن‌ها در مطالعات زمین‌شناسی، محیط‌زیست و اکتشافات نفت بررسی شود. با توجه به شباهت محیط‌های رسوبی حال و گذشته (اصل هاتن) در بازسازی محیط‌های رسوبی دیرینه تکیۀ اصلی بر مقایسۀ شرایط حاکم بر آن‌ها با نمونه‌های مشابه امروزی با موقعیت زمین‌شناسی و جغرافیایی و زمین‌ساختی یکسان بوده است.
کتاب محیط های رسوبی
دانشگاه تهران
عبدالحسین امینی
