کوچ‌نشینی یک شیوه‌ی زندگی است که در آن انسان از راه پرورش حیوانات و معمولا با برخورداری از فرآورده‌های کشاورزی زیست می‌کند و در پی چراگاه‌های طبیعی سالیانه از محلی به محل دیگر کوچ می‌کند. کوچ‌نشینی در ایران سابقه‌ای کهن دارد و کوچ‌نشینان همیشه نقش مهمی در تاریخ کشور ما داشته‌اند. آنان از فرهنگ و سنن کهن ما پاسداری کرده‌اند، همواره اهمیت زیادی از نظر اقتصادی داشته‌اند، و همواره در سازشی فرهنگی اجتماعی با محیط زیست بوده‌اند. اما هنوز شناخت دقیقی از آنان در دست نداریم. کتاب حاضر می‌کوشد تصویری کلی از وضع اقتصادی، اجتماعی و سیاسی کوچ‌نشینان ارائه کند و به بررسی بحران‌های زندگی کوچ‌نشینی بپردازد.
کتاب کوچ نشینی در ایران
آگاه