خداوند حکیم انسان را مکلف نموده تا حقوق الهی و همنوعان خویش را رعایت کند و حدود ثغور هر حقی را نیز در شرع مقدس مشخص نموده است. و انسان در صورتی در راستای هدف خلقت حرکت می کند که به مقام عبودیت محض و تسلیم و رضا در برابر پروردگار خویش برسد و این جز با رعایت تمامی حقوق، محقق نمی گردد. و در صورت تعدی و تخلف از حدود حقوق، علاوه بر ظلم به خدا و مردم، مرتکب ظلم به نفس نیز، شده است. زیرا با رعایت نکردن آن حقوق ضرری به خدا نمی رسد. چون خداوند بی نیاز مطلق است و این خود انسان است که متضرر اصلی خواهد بود. ادای حقوق الهی زمانی محقق می شود که آدمی پایبند به انجام واجبات و ترک محرمات باشد. اما ادای حق الناس، رعایت حقوق انسان ها و عدم تعدی و تجاوز به حقوق آن ها در قالب همزیستی مسالمت آمیز با آن هاست.