با توجه به آیات فوق الذکر معلوم می شود که بر پایه ی حقوق متقابل زن و شوهر، چنان که کارهای زن نباید بر خلاف خواسته های شوهر -بر حسب حقوق شرعیه- باشد، کارهای شوهر نیز چنان است و اینان هرگز حق جلوگیری از یکدیگر را در انجام واجبات و ترک محرمات ندارند، و نیز نمی توانند یکدیگر را از کارهای مباح بازدارند، مگر آن که با شوون همسری منافات داشته باشد که در این جا هم این حق دو طرفه است، زیرا امر به معروف و نهی از منکر، حکمی طرفینی است: «والمومنون و المومنات بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر» (سوره توبه، آیه ی 71) «مردان و زنان نسبت به یکدیگر ولایت دارند، همدیگر را امر به معروف و نهی از منکر می کنند.» بنابراین، کارهایی مانند صله ی رحم، عیادت و یا دیدار پدر و مادر و یا شرکت در جلسات تبلیغ دین و عبادت، برای زن به شرط عدم اختلاف در وظایف زناشویی و عدم ضایع شدن حقوق طرف مقابل -همانند مرد- نیازمند به اجازه ی همسرش نیست، چون ازدواج بایستی بر پایه ی احکام الهی باشد و نه خیالات و زن سالاری یا استبداد مردانه.