کتاب آخرین نفر از ما
نویسنده:
آدلائید دو کلرمون تونر
پیشنهاد ویژه
3.4
از
1
رأی
زودترین زمان ارسال:
3 بهمن
٪20
108000
معرفی کتاب آخرین نفر از ما
یک توصیه: قبل از خواب شروع به خواندن این صفحه برگردان نکنید، در غیر این صورت تمام شب را بیدار خواهید ماند.
ورنر زیلچ در کودکی به فرزندی پذیرفته شد و از خانواده بیولوژیکی خود چیزی نمی داند. اما وقتی در نیویورک دهه 1970، با خانواده ربکا، زنی که عاشقش شده، ملاقات می کند، یک پیوند مرموز به این معنی است که او باید حقیقت گذشته خود را کشف کند، یا در خطر از دست دادن او قرار گیرد.
این رمان که شامل درسدن 1945، رشته کوه های آلپ باواریا است رمانی جذاب از خانواده و عشق است که به طور یکپارچه واقعیت را با داستان ترکیب می کند.
در بخشی از کتاب آمده است:
"- چشمهای من بیرنگ نیستن! رنگشون آبی روشنه...
- چشمهات بیرنگن. چشم های من آبیان، ولی مثل چشمهای تو تأثیرگذار نیستن. دخترها عاشق این ان که برام از زندگی، بدبختیهای والدین شون و اولین دندونی که در آوردهن، حرف بزنن. هفته ها به درددلهاشون گوش می کنم و تا می آم از این کار نتیجه ای بگیرم، تو می آی و در عرض ربع ساعت عاشقت میشن.
- من هیچ وقت کسی رو ازت قرنزدهم!۔ - خب دیگه بدترا بدون این که هیچ تلاشی بکنی، اونها عاشقت میشن...
اگه کسانی رو که خوشت میاد به من نشون بدی، من حتا نگاهشون هم نمی کنم.
- من دوست دختری رو که به محض ورود تو به اتاق فراموشم کنه نمیخوام... به کل ارزشش رو برام از دست میده."
ورنر زیلچ در کودکی به فرزندی پذیرفته شد و از خانواده بیولوژیکی خود چیزی نمی داند. اما وقتی در نیویورک دهه 1970، با خانواده ربکا، زنی که عاشقش شده، ملاقات می کند، یک پیوند مرموز به این معنی است که او باید حقیقت گذشته خود را کشف کند، یا در خطر از دست دادن او قرار گیرد.
این رمان که شامل درسدن 1945، رشته کوه های آلپ باواریا است رمانی جذاب از خانواده و عشق است که به طور یکپارچه واقعیت را با داستان ترکیب می کند.
در بخشی از کتاب آمده است:
"- چشمهای من بیرنگ نیستن! رنگشون آبی روشنه...
- چشمهات بیرنگن. چشم های من آبیان، ولی مثل چشمهای تو تأثیرگذار نیستن. دخترها عاشق این ان که برام از زندگی، بدبختیهای والدین شون و اولین دندونی که در آوردهن، حرف بزنن. هفته ها به درددلهاشون گوش می کنم و تا می آم از این کار نتیجه ای بگیرم، تو می آی و در عرض ربع ساعت عاشقت میشن.
- من هیچ وقت کسی رو ازت قرنزدهم!۔ - خب دیگه بدترا بدون این که هیچ تلاشی بکنی، اونها عاشقت میشن...
اگه کسانی رو که خوشت میاد به من نشون بدی، من حتا نگاهشون هم نمی کنم.
- من دوست دختری رو که به محض ورود تو به اتاق فراموشم کنه نمیخوام... به کل ارزشش رو برام از دست میده."
درباره آدلائید دو کلرمون تونر
آدلائید دو کلرمون تونر (زادهٔ ۲۰ مارس ۱۹۷۶) روزنامه‌نگار و نویسنده فرانسوی است. آدلاید دو کلرمون-تونر در 20 مارس 1976 در نویی-سور-سن، فرانسه، از نوادگان پرنسس ایزابل دورلئان به دنیا آمد. او برای اولین رمانش برنده پنج جایزه ادبی شد و فینالیست جایزه گنکور برای اولین داستان بود. دومین رمان او در سال 2016 برنده جایزه بزرگ du Roman شد.
کلرمون تونر در Ecole Normale Supérieure شرکت کرد، اگرچه او آن را کامل نکرد. او در بانکداری سرمایه گذاری در فرانسه و مکزیک کار می کرد. کلرمون تونر سپس یک ستون نویس و روزنامه نگار شد و در حال حاضر به عنوان سردبیر بخش در Point de Vue کار می کند.
کلرمون تونر در Ecole Normale Supérieure شرکت کرد، اگرچه او آن را کامل نکرد. او در بانکداری سرمایه گذاری در فرانسه و مکزیک کار می کرد. کلرمون تونر سپس یک ستون نویس و روزنامه نگار شد و در حال حاضر به عنوان سردبیر بخش در Point de Vue کار می کند.
ویژگی های کتاب آخرین نفر از ما
- برنده جایزه بزرگ برای رمان آکادمی فرانسه سال 2016
- نامزد جوایز جایزه ادبی سال 2016
دسته بندی های کتاب آخرین نفر از ما
نکوداشت های کتاب آخرین نفر از ما
آدلاید دو کلرمون-تونر شبکه ای مرموز، خنده دار و پراحساس می بافد که شخصیت هایی از آن عبور می کنند که برای فراموش کردنشان تلاش خواهیم کرد.
Le Figaro
قسمت هایی از کتاب آخرین نفر از ما
اولین چیزی که در آن زن نظرم را جلب کرد، مچ پایش بود، ظریف و قوی که بندیک صندل آبی، محکم به دورش پیچیده شده بود. تا قبل از این روز ماه مه، اصلا از این میلهای عجیب وغریب نداشتم و اگر قرار بود زنی توجهم را جلب کند، ناخواسته به اندامش، گلو یا شاید هم صورتش نگاه می کردم، اما به پاهایش، قطعأنه، فقط زمانی توجه ام به پاها جلب میشد که بیریخت پانامرتب بودند و معمولا این اتفاق نمی افتاد. خوش شانس بودم که زنان زیبا عاشقم میشدند و من خودم را موظف میدانستم که به احساساتشان پاسخ دهم. و این دقیقا موضوع صحبت ما بود... موقعی که با مارکس ناهار میخوردم، با عصبانیت گفت: «دوست من، تو به این همه زن نیاز نداری. انگار عزمت رو جزم کردی که پرچمت رو روی همهی قمرهای مونث این منظومه ی شمسی برافراشته کنی!» دوست و شریک من که حتا نمیتوانست یک زن را اغوا کند، اضافه کرد: «به جا میشینی، نگاه میکنی، چند لیوان مینوشی و بعدش بوما بعد از ربع ساعت دو تازن پیدا میشن که دوروبرت پرسه بزنن و وول بخورن.»
محصولات مرتبط با کتاب آخرین نفر از ما
نظر کاربران در مورد "کتاب آخرین نفر از ما"
1 نظر تا این لحظه ثبت شده است
1 نظر تا این لحظه ثبت شده است
حیف وقت وزمان برای خوندن این کتاب به هیچ ارزش خواندن نداره.یاد کتاب قهوه سرد اقای نویسنده افتادم همونقدر مزخرف
1402/04/12
|
توسطمهدی صادقیلر
2
|
پاسخ ها
وای خدا... قهوه سرد آقای نویسنده از بس افتضاح بود که هیچ گاه فراموش نمی‌کنم
1402/12/18|توسطامیری
1