تعزیه در لغت به مفهوم عزاداری است، اما اصطلاحا به نوعی از نمایش گفته می شود که با استفاده از حرکت، موسیقی و آواز و صحنه آرایی به نمایش وقایع کربلا و حوادث قبل و بعد از آن می پردازد.
از آنجا که در طول حیات تعزیه، به مضامین و قصصی برخورد می کنیم که با مفهوم عزاداری و ذکر مصیبت اولیای دین فاصله دارد، لذا برخی از ادبا و فضلا عنوان شبیه خوانی را بدان اطلاق نمودند که با مفهوم نمایش و نمایش دادن سنخیت بیشتری دارد.
همچنین برخی از فضلا و علمای مذهبی با توجه به نمایشی بودن تعزیه و صحنه آرایی آن، اصطلاح تعبیه را نیز به کار بردند و به اصطلاح های شبیه و تشبینه افزودند.
کتاب آشنایی با مبانی شبیه خوانی
سوره مهر
داود فتحعلی بیگی
