راضیه بیگم در حدود سال ۱۷۰۰ در دار السطنه اصفهان زاده شد. وی همچون سایر شاهزاده خانم های سلسله صفوی نزد بهترین عالمان اموزش دید و بعدا وارد یک وصلت سیاسی با داوود میرزا ولیعهد گرجستان شد. وی از سال ۱۷۱۸ تا سال ۱۷۲۳ در مقام ملکه همسر گرجستان بود. همزمان با هجوم افغان ها و سقوط اصفهان همسر راضیه بیگم درگذشت به همین خاطر او گرجستان را ترک کرد و به همراهان و ملتزمین برادرش تهماسپ دوم پیوست. بعدا با اشغال اصفهان به پاس مردانگی، رشادت و خدمات نادر قلی خان افشار، راضیه به نکاح وی درامد. از این پیوند آن ها صاحب یک دختر شدند. راضیه بیگم از سال ۱۷۳۵ تا سال ۱۷۴۸ در مقام ملکه همسر ایران قرار داشت. با برکناری تهماسب دوم و عباس سوم، نادر قلی خان تحت نام نادر شاه در شورای کبیر مغان تاجگذاری کرد و راضیه بیگم به عنوان نمادی از سلسله پیشین به ملکه ایران تبدیل گشت. او پایه ای از مشروعیت همسرش بود. بعده ها در جریان لشکرکشی به هند و کشتار خاندان صفوی به وسیله رضا قلی میرزا موجب ایجاد دشمنی میان راضیه و وی شد. احتمالا راضیه بیگم در بدگمان کردن همسرش نسبت به شاهزاده ولیعهد نقش اساسی داشته است.
« مرگ راضیه بیگم »
با مرگ نادر شاه راضیه بیگم به عتبات عالیات مهاجرت کرد. سرانجام در سال۱۷۷۶ در سن ۷۶ سالگی در کربلا درگذشت، وی را پس از مرگ در حرم امام حسین به خاک سپردند. او در طول زندگانی خود از مهم‌ترین شاهزاده خانم های دودمان صفویان حساب می شد. راضیه بیگم همچنین در کربلا و حرم امام حسین وقف های بسیار زیادی انجام داد.
کتاب راضیه بیگم
