اول، افراد خردمند به دنبال یک خیر مشترک هستند. یکی از ما سال هاست که دوره ای در زمینه رهبری تدریس می کند و به این نتیجه رسیده است که راه اصلی برای تشخیص رهبران خوب از نه چندان خوب این است که آن ها به دنبال چه کسانی هستند. رهبران بد همیشه یک نفر را در ذهن دارند خودشان. آن ها ممکن است بگویند که به دیگران اهمیت می دهند، آن ها ممکن است کارهایی انجام دهند که به نظر می رسد به دیگران اهمیت می دهند. حتا ممکن است با شنیدن بدبختی های دیگران غمگین به نظر برسند، اما در نهایت، آن ها همیشه مراقب شماره ی ۱ هستند خودشان. وقتی آن ها به دیگران کمک می کنند، برای کمک به خود یا صرفا برای نشان دادن آشکار اما به دروغ چه قدر مراقب و با ملاحظه هستند. وقتی به دیگران گوش می دهند، برای این است که بفهمند چه چیزی در این صحبت به نفع آن هاست. وقتی آن ها به گونه ای عمل می کنند که به نفع دیگران باشد، همیشه ابتدا خود را در ذهن دارند. همان طور که جرم شناسان گاهی اوقات می گویند که برای کشف عاملان یک جنایت، باید پول را دنبال کنید، برای این که بفهمید چه کسی خردمند است، باید منافع را دنبال کنید رهبر در تلاش است به نفع چه کسی کار کند، و به ویژه، آیا کسی فراتر از خودش است. یا کسانی که فورا می توانند برای خودش سود ببرند؟
تعریف کتاب را شنیدم