شاید متعجب شوید اما احتمالا بهترین تمرینی که من برای هدایت و کارگردانی بازیگران داشتم ساختن مستند بوده است. چون چیزی که بیشتر از همه از مستندهایم یاد گرفتم درباره رفتار انسان ها بود. در نتیجه، چون از نزدیک مشاهده گر آدم های واقعی بودم، قادر شدم چیزی به بازیگران بدهم تا به آن ها کمک کند به احساس واقعی دست پیدا کنند. در هر کاری کلید کارگردانی بازیگران این است که محیط امنی برایشان فراهم کنید. یک محیط قابل اطمینان که در آن بتوانند کار کنند. همه این ها بدان معنا است که باید به آن ها یک ساختار بدهید و اطمینان پیدا کنید که حواسشان با چیزهای دیگری که روی صحنه اتفاق می افتد پرت نمی شود. آن ها را در مرکز توجه خودتان قرار بدهید، از نزدیک و به دقت تماشایشان کنید، به آن ها نشان دهید که قرار نیست اجازه بدهید اشتباهی مرتکب شوند، که آن ها را به دردسر نخواهید انداخت. در این صورت آن ها بیشتر تمایل پیدا خواهند کرد که بختشان را برای بازی در این نقش از دست ندهند و این همان چیزی است که شما می خواهید.