این گفتگوی بلند موراکامی با اوزاوا مملو است از ملاحظات و ظرایفی که یک موزیسین حرفه‌ای باید در کارش لحاظ کند، اما در کتابی تخصصی نمی‌یابد و امکان آزمودن عملی آن حداقل در این سطح نیز، برای همگان مهیّا نیست. آن‌چه در این نشست‌ها گفته می‌شود، نه تنها متریالی کاربردی است که می‌تواند مورد استفاده‌ی اجراکنندگان موسیقی قرار بگیرد و صحت کیفیت اجرای‌شان را ارتقاء ببخشد، که نورافکندن بر زوایایی پنهان از شاهکارهای تاریخ موسیقی است که برای مخاطبان جدّی، آگاهی گسترده‌تر و ژرف‌تر و در نتیجه، حظّی دوچندان به ارمغان خواهد آورد.
در یک سوی این میز کوتاه ژاپنی، موسیقیدانی سال‌مند نشسته که از معدود رهبرانی است که اقبال شاگردی دو رهبر افسانه‌ای، هربرت فون کارایان و لئونارد برنستاین و در نتیجه، درک عمیق و بی‌واسطه‌ی دو مکتب و رویکرد اجرایی مهم تاریخ موسیقی را یافته، و در سوی دیگر، ادیبی نشسته که در داستان‌هایش بارقه‌هایی از انس و دل‌بستگی‌اش به موسیقی هویداست، اما این‌جا، به یک‌باره، در قامت موسیقی‌شناسی دقیق و آگاه، رخ می‌نمایاند.
کتاب فقط دربارهٔ موسیقی
موسسه فرهنگی و هنری ماهور
سیجی اوزاوا
