بشر موجودی بالفطره اجتماعی می باشد که از دیرباز به منظور اشتراک منابع و همچنین آگاهی از محیط به دنبال راهی برای برقراری ارتباط بوده است ، اولین راه های ارتباط بر مبنای حواس انسان پایه گذاری شدند که از طریق ارتباطات سمعی و بصری بتوان اطلاعات را بر اساس ابزارهای ابتدایی منتقل نماید اما با توسعه جوامع بشری ارتباطات پایه بر مبنای روش های کلاسیک دیگر کفاف پوشش اطلاع رسانی و دریافت آگاهی از محیط را مقدور نمی نمود ، و پیشرفت بشر در زمینه علوم در طول اعصار راه¬های نوینی را امکان پذیر نمود. ارتباط ار طریق علائم نوری و به عبارتی انتقال داده به وسیله پرتو نورانی یکی از ساده ترین روش های انتقال از دیرباز بوده است که در ابتدا از نور آتش به منظور اعلام یک آگاهی و در ادامه با قطع و وصل نور با یک روش قراردادی ساده که می توان روش تبادل را یک کدینگ ساده نام گذاری کرد (مورس نوری) به تبادل اطلاعات می پرداختند که هر چند برای اشتراک داده در حجم پایین مناسب بود اما مشکلات و معضلات خاص خود را نیز به همراه داشت که می توان موارد زیر را به عنوان مشتی از خروار ذکر کرد:
• محدودیت برد انتقال داده
• محدودیت تبادل داده در شرایط محیطی متنوع
• محدودیت در سرعت انتقال داده
و بسیاری مشکلات دیگر ، که در ادامه با پیشرفت های به دست آمده در زمینه علوم الکترونیک و فناوری اطلاعات و ارتباطات راه های نوینی به منظور تبادل داده از طریق نور ارائه گردید که باعث بروز حوزه جدیدی از انتقال داده در بستر نور با عنوان مخابرات فیبر نوری گردید که مفاهیم و اصول خاص خود را ایجاد نموده است. عصر حاضر به درستی با عنوان عصر ارتباط معرفی شده است و فناوریهای مرتبط با علوم ارتباطات با روند سیل آسایی در حال رشد و نمو می باشند و بر خلاف بسیاری از علوم که تابع زمان می باشند ، هر روزه می توان منتظر بروز فناوری های نوین در این حوزه بود و عمر هر فناوری در علوم ارتباطات را نمی توان بیش از چند هفته در نظر گرفته.
کتاب آموزش جامع ارتباطات فیبر نوری - جلد اول
دیباگران تهران