احمد عاشورپور برای مردمان گیلان نماد بارزی از یک هنرمند مردمی است. کسی که جدا از مردم نزیست و کوشید نسبت به رویدادهای تاریخی سیاسی و اجتماعی اطرافش بی‌تفاوت نباشد. روحیه‌ی خستگی ناپذیر، صراحت و جدال مداومش با کژی‌ها و ناراستی‌ها از یک سو و نغمه پردازی‌های شورانگیز و روح‌بخش ترانه هایش از سوی دیگر، چهره یک شورشی آوازه‌خوان را از او در نزد دوستداران‌اش تجسم می‌بخشد. بدون شک ترانه‌های عاشورپور بخش مهمی از گنجینه‌ی موسیقی نواحی شمال ایران است. ترانه‌هایی که توانست از مرزهای اقلیمی سرزمین خود پا را فراتر گذارد و در تاریخ موسیقی ایران زمین ثبت و ضبط شود. در کنار بخش موسیقایی زندگی او، بخش اجتماعی و سیاسی زندگی هنرمند هم با فراز و نشیب‌های بسیاری همراه بود که آگاهی از آن به نوبه خود خواندنی و قابل تأمل است. انسانی که می‌کوشد در هر جایگاهی که هست؛ به عنوان آوازه‌خوان، مبارز سیاسی و حتی در مصادر شغلی منشأ اثر صادق و پاکدست باشد. اعتراف او به خطاهای زندگی شخصی و مرام و مسلک فکری و برجسته‌سازی آرمان‌های انسان دوستانه‌اش در کنار وطن دوستی و عشق او به سرزمین مادری همه و همه از او چهره‌ای ماندگار در تاریخ هنر این سرزمین ساخته است. کتاب شورشی آوازه خوان روایتی است درباره زندگی، هنر و فعالیت‌های سیاسی و شغلی احمد عاشورپور.
کتاب شورشی آوازه خوان
فرهنگ ایلیا