چند سال پیش فقط چند کلمه «ضایع شدن» و «سه نکردن» و چیزهایی مثل آن برای پدر و مادرها قابل فهم نبود؛ اما دایرة این لغات خیلی وسیع تر شده است. سر و کله موسیقی رپ که پیدا شد، تعداد این کلمات حتی بیشتر هم شد. اگر پدر و مادرها معنای آن چند تای اول را به زحمت میتوانستند بفهمند یا حدس بزنند، از این کلمات جدیدتر حتی سر هم در نمیآوردند. اما کار به همین جا هم ختم نشد. با پیدایش رسانه های جدید زبان خاصی پیدا شد. این جوان ها بودند که حرف از «اس خالی انداختن» (اس ام اس یا پیام کوتاه خالی فرستادن) می زدند، عکس ها و لینک ها را با هم شیر (سهیم شدن) میکردند، همدیگر را اد میکردند (دعوت کردن یا اضافه کردن به فهرست تلفن همراه یا ایمیل)، روی وال (دیوار در فیس بوک) هم مینوشتند، لاو میترکاندند.