شهرت پو بیشتر به خاطر داستان های کوتاه اوست، داستان هایی با درون مایۀ گوتیک. از لحاظ ژانر شاید بتوان داستان های کوتاه پو را به دو مقولۀ اصلی تقسیم کرد: داستان های کارآگاهی/ جنایی و داستان های وحشت. داستان های ژانر وحشت پو معمولا حول شخصیت هایی می چرخند که دچار ناهنجاری های روانی اند، از جمله جنون و اضطراب و اختلال مشاعر. به علاوه، پو در این داستان ها به مسائل ماورای طبیعی نیز اشاره می کند. همین ها سرآغازی است برای ژانر علمی تخیلی و تریلر روان شناختی. اما داستان های ژانر کارآگاهی/ جنایی پو دربارۀ جنایت هایی فوق العاده عجیب و غیرقابل توصیف‌اند که پلیس از حل آن ها عاجز می ماند و خواننده احساس می کند که نمی توان پرده از راز این جنایت ها برداشت. به طور کلی می توان گفت داستان های کوتاه پو مجموعه ای است از داستان های کارآگاهی، پلیسی، جنایی، علمی تخیلی و وحشت. این میراثی است که پو برای نسل های بعد از خود به جا گذاشت؛ به اعتقاد زندگی نامه نویسان، پو یکی از بنیانگ‌ذاران این ژانرهاست.
جفری هچر در نمایش نامۀ خود بر هفت داستان کوتاه پو متمرکز می شود که عبارت اند از «سقوط خانۀ آشر»، «ویلیام ویلسن»، «قتل های کوچۀ مورگ»، «معمای ماری روژه»، «قلب افشاگر»، «گربۀ سیاه» و «نامۀ ربوده شده».
جفری هچر شخصیت ها، تم ها، پی رنگ ها و دیالوگ های این داستان ها را با عناصر و آدم های زندگی پو ترکیب می کند و، با دستکاری در جزئیات داستان ها و نیز اندکی چاشنی طنز، داستان و تفسیری تازه از پو و آثارش ارائه می دهد. این نمایش نامه را می توان ترکیبی از اقتباس، گران گینیول، نقد ادبی، مدرنیسم و بررسی روان شناختی خود شخص پو تلقی کرد. نویسنده ما را به ناخوداگاه ذهن پو می برد و دنیای متلاطم ذهن او را به تصویر می کشد.
کتاب قتل به روایت پو
