کتاب وحدت نافرجام

چهار سال پس از تشکیل حزب تودۀ ایران (1320)، حزب تازه‌ای در آذربایجان پدیدار شد به ‌نام فرقۀ دموکرات آذربایجان (1324). رهبران حزب تودۀ ایران از همان آغاز پیدایش فرقۀ دموکرات آذربایجان، با موجودیت آن، و حتی نام آن، سر آشتی نداشتند و معتقد بودند که موجودیت حزب خودشان برای سراسر ایران کافی است و نیازی نیست که یک حزب تازه با برنامه‌ها و اهداف کم‌وبیش مشابه در آذربایجان ایجاد شود.

مخالفت حزب تودۀ ایران با موجودیت فرقۀ دموکرات آذربایجان چندان شناخته‌شده نیست، شاید از آن رو که در نوشته‌ها و مطبوعات و رسانه‌های حزبی همواره همه‌چیز «عالی» و «ایده‌آل» است و کم‌تر چیزی از ژرفای درگیری‌ها و کشمکش‌های درون‌حزبی، بیرون از حزب نشان می‌دادند.

این کتاب پژوهشی است دربارۀ کشمکش‌های دستگاه رهبری دو حزب، با بهره‌گیری از منابع گوناگون و اسناد بسیار.