چیزی عمیقا اسرارآمیز، حتی شگفت انگیز، در صدای درونی ما وجود دارد، ابزاری که به وسیله آن خودمان را نسبت به اینکه چه کسی هستیم و به چه فکر می کنیم آگاه می کنیم. کراس ایده های خوبی در مورد نحوه مدیریت و کنترل این صدا دارد.
[یک] راهنمای آموزنده برای عادی سازی اضطراب و فاصله گرفتن از آن.
من و همکارانم درمورد نتایج تحقیقمان هیجان زده بودیم؛ ولی انتظارمان از میزان استقبال در حد تماس چند خبرنگار نشریهٔ علمی بود برای نوشتن داستان مختصری از آن در مجله شان؛ اما در کمال تعجب دیدیم که همه دارند درمورد یافته هایمان حرف می زنند! تا یک روز قبل، در حال تدریس روان شناسی عشق به دانشجویان دورهٔ لیسانس بودم و حالا، در استودیویی تلویزیونی در پردیس دانشگاه، داشتم دورهٔ فشرده ای در آموزش رسانه۵ می گذراندم تا بتوانم به خوبی جلوی دوربین حرف بزنم! در هر حال موفق شدم مصاحبه را بدون تپق زدن های زیاد به خوبی پشت سر بگذارم و چند ساعت بعد، بخش مربوط به کار ما روی آنتن رفت -شهرت پانزده دقیقه ای یک محقق، که در نهایت به یک شوک نود ثانیه ای ختم شد!