این کتاب بسیاری از دیدگاههای انتقادی در مورد غولهای فناوری را مطرح میکند؛ و اینکه فناوری چگونه الگوهای رفتاری ما را تغییر میدهد، بهویژه با در نظرگرفتن این مسئله که ما روزنامهنگاری را چطور به کار میگیریم.
تغییر مسیر از تولیدکنندگان رسانه به توزیعکنندگان، عواقب فوقالعاده مهمی در آیندة روزنامهنگاری داشته است، اما این گفته بهمعنی قصد شرکتهای فناوریبزرگ برای خرد کردن رسانهها نیست؛ هرچند یکی از نتایج آن، از بین رفتن اعتماد به نفس در رسانههای اصلی بوده که نشان میدهد حوزة عمومی تا چه حد ناپایدار است؛ بهویژه در آشوبهای وسیعی که در برابر عقاید ریشهدار، شکل میگیرند، مانند آنچه که در رایگیری برای برگزیت یا انتخاب دونالدترامپ بهعنوان رییسجمهور رخ داد.
من با جزییات بیشتری در این کتاب شرح دادهام که دلایل نهایی این قبیل مشکلات در حوزة عمومی در رسانههای قدیمی ریشه دارد و نه فقط میل وافر حوزة عمومی به انحصار در اواخر قرن بیستم؛ گفتهام که سرعت و کارآیی که فناوری بزرگ با آن، خودکار شدن را تحت کنترل خود درآورده، به مقدار قابل تاملی، تغییرات رفتار عمومی را تحت تاثیر خود قرار داده است. (برگفته از مقدمة نویسنده)
کتاب هوش مصنوعی و آینده روزنامه نگاری