قسمت هایی از کتاب مارمولک ها اصلا غصه نمی خورند (لذت متن)
از آن طرف توری بوی کودک به دماغ مارمولک خورد.مارمولک نیم سانت جا به جا شد.کمی سرش را چرخاند تا چشمش را برای دیدن کودک تنظیم کند.کودک او را نگاه می کرد و با دست به او اشاره می کرد.احساسی عجیب از بدن کودک متصاعد بود که به سمت مارمولک جریان پیدا کرده بود.مارمولک از کودک خوشش آمد.کمی سرش را گرداند و با چشم دیگرش کودک را پایید.حواسش پرت تماشای کودک بود.داشت شکاف دهانش را برای سلام کردن به کودک باز می کرد.
پژواک