کتاب «نشانه شناسی کاربردی» کوششی است در جهت معرفی دیدگاه های نشانه شناسان از سوسور و پیرس گرفته تا نشانه شناسان متأخر و همچنین ارائه ی دیداه های نگارنده در این زمینه. این کتاب در دو بخش و هفت فصل تدوین شده است.
در پیشگفتار این کتاب میخوانیم: "فردینان دو سوسور در دوره ی زبانشناسی عمومی شکل گیری علمی را پیش بینی می کند که او semiology یا نشانه شناسی می نامد. بی تردید می توان گفت از همان زمان انتشار کتاب دوره ی زبان شناسی عمومی و یا بحث هایی که سوسور در مورد دلالت، دال، مدلول، نشانه، نظام زبان، قراردادی بودن نشانه های زبانی، تمایزی بودن معنی در نظام زبان، همزمان بودن نظام زبان و غیره پیش می کشد، بنیادهای اولیه ی علم نشانه شناسی گذاشته شده است، هر چند سوسور احتمال شکل گیری آن را در آینده مطرح می کند. تقریبا همزمان با سوسور در آن سوی اقیانوس اطلس، در آمریکا، منطق دانی به نام چارلز ساندرز پیرس نیز روی طرح نشانه شناسی یا آن طور که او نامید semiotics کار می کرد. پیرس نیز در مطالعه ی عوامل دخیل در دلالت، یعنی بازنمون، تفسیر و موضوع و همچنین طبقه بندی نشانه ها به نشانه های و شماینی، نمایه ای و نمادین مطالب بسیار ارزشمندی نوشت.
راه این دو بنیانگذار را دیگرانی در طول قرن بیستم ادامه دادند. سنت نشانه شناسی سوسوری توسط اندیشمندانی چون یلمزلف، یاکوبسن، بارت، کریستوا و بودریار ادامه پیدا کرد، و راه نشانه شناسی پیرسی را نیز متفکرانی چون موریس، ریچاردز، آگدن، سبئوک و دیگران ادامه دادند."
کتاب مسلک العارفین
علمی