استیون آرتور پینکر (به انگلیسی: Steven Arthur Pinker) (زادهٔ ۱۸ سپتامبر ۱۹۵۴) زبان‌شناس، روان‌شناس تجربی، دانشمند علوم شناختی کانادایی-آمریکایی و نویسندهٔ کتاب‌های معروف علمی است. او استاد دانشگاه هاروارد و استاد خانوادهٔ جوهستون در گروه روانشناسی دانشگاه هاروارد است. او به دلیل طرفداری از روانشناسی تکاملی و نظریهٔ محاسباتی ذهن، مشهور است.
او استاد دانشکدهٔ روان‌شناسی دانشگاه هاروارد است و به خاطر فعالیتش در روانشناسی تکاملی و نظریه محاسباتی ذهن شناخته شده‌است. تخصص او شامل رشته‌های روان‌شناسی زبان، ادراک بصری، تصویر برداری ذهن، تشخیص شکل، توجه بصری، تکامل زبان در کودکان، پدیده‌های قاعده‌مند و بی‌قاعده در زبان، پایهٔ عصبی کلمات و دستور زبان است. او نویسندهٔ هفت کتاب به نام‌های «غریزهٔ زبان»، «ذهن چگونه کار می‌کند»، «کلمات و قواعد»، «لوح سپید»، «مواد ذهن»، «جنس اندیشه: زبان به‌عنوان پنجره‌ای به طبیعت انسان» و «فرشتگان بهتر از طبیعت ما» است. تخصص دانشگاهی پینکر علوم شناختی دیداری و روانشناسی است. تحصیلات دانشگاهی او شامل آزمایش‌های بر روی تصویرسازی ذهنی، ساختار شناخت، توجه دیداری، پیشرفت زبان در کودکان، پدیده‌های منظم و نامنظم در زبان، ریشه‌های عصبی کلمات و دستور زبان و روانشناسی کنایه و تعبیر، است. او دو کتاب فنی منتشر کرد که نطریهٔ عمومی‌ای را پیرامون فراگیری زبان و بکارگیری آن در یادگیری افعال در کودکان، پیشنهاد می‌داد. در کتابهایی کمتر دانشگاهی، او زبان را به عنوان یک «غریزه» یا سازگاری بیولوژیکی که توسط انتخاب طبیعی شکل گرفته، مورد استدلال قرار می‌دهد. در این دیدگاه، او در مقابل نوام چامسکی و دیگر کسانی است که توانایی انسان برای یادگیری زبان را محصول جانبی سایر سازگاری‌ها می‌دانند.