گُلرُخسار صَفیاِوا (زادهٔ ۱۷ دسامبر ۱۹۴۷ در روستای یخچ در شهرستان رشت) از شاعران پارسیگوی تاجیکستان است. به وی لقب «مادر ملت تاجیک» دادهاند. او نخستین شعر خود را در دوازدهسالگی سرود و در سن پانزدهسالگی آن را منتشر کرد. پس از آن چندین مجموعه شعر از او منتشر شدهاست. خانوادهٔ او از خانوادههای فرهنگی بهشمار میآمدند و ازاینرو گلرخسار نیز علاقهٔ بسیار به تحصیل داشت و به همین دلیل در پنجسالگی بههمراه خواهر هفتسالهاش به کلاس اول ابتدایی دبستان روستایی رفت و به گفتهٔ خودش، اولین ورقنوشتههایش دیوار خانهٔ پدری و قلمش زغال کورهٔ آشپزی مادرش بود. پس از به پایان بردن دورهٔ ابتدایی، مقاطع راهنمایی و دبیرستان را نیز در مدرسهٔ شبانهروزی ناحیهٔ «کامسامُلآباد» (نورآباد کنونی) به اتمام رساند و بعد از آن بود که وارد دانشگاه ملی تاجیکستان شد و پس از پنج سال رشتهٔ زبان و ادبیات را به پایان رساند. نخستین شعر گلرخسار با عنوان «خانهٔ پدر» در روزنامهای محلی چاپ شد و از آن زمان بیش از پنجاه اثر از وی در زمینههای شعر، رمان و پژوهش منتشر شدهاست.