گیتی دیهیم زادهٔ ۱۶ خرداد ۱۳۱۳ و درگذشتهٔ ۲۶ آبان ۱۳۹۴، زبان‌شناس ایرانی است. وی استاد زبان‌شناسی و مؤلف فرهنگ آوایی فارسی و از شاگردان آندره مارتینه، زبان‌شناس نامدار فرانسوی بود. او را نخستین زن زبان‌شناس ایرانی می‌دانند. آثارش عمدتاً در حوزهٔ زبان فرانسه، خرده‌گویش‌های منطقهٔ قصران، و زبان‌های باستانی است. گیتی دیهیم در دانشگاه تحت تأثیر استادان خود صادق کیا، پرویز ناتل خانلری و احسان یارشاطر، به حوزهٔ زبان‌شناسی علاقه‌مند شد. او دکتریِ خود را در حوزهٔ زبان‌شناسی از دانشگاه سوربن فرانسه گرفت و بیش از ده‌ها کتاب و مقاله در زمینهٔ زبان فرانسه و زبان‌های باستانی ترجمه و تألیف کرد.
