اکرم پدرام نیا در حاشیه ی کویر کاشان در خانواده ای زحمتکش و مبارز پا به هستی گذاشت. در آغوش مادری بزرگ شد که داستان هایش را هرگز پایانی نبود و پدری که هر سخن را با شعری از حافظ می آراست. کودکی و بخشی از نوجوانی را در همان حاشیه ی کویر به سر آورد. از آغاز کودکی به خواندن و نوشتن عشق می ورزید. در سن نه سالگی نوولایی (داستان بلند) نوشت که از پی آن جایزه ی بهترین داستان را از وزیر آموزش و پرورش وقت دریافت کرد.پس از پایان دوره ی دبیرستان برای ادامه ی تحصیل به تهران کوچ کرد. به رغم داشتن رتبه های عالی در کنکورهای سراسری، به دلیل دگراندیشی، از ورود به دانشگاه محروم شد، اما پس از صدور بخش نامه ی معروف آیت الله منتظری به عنوان دانشجوی مشروط نخست در رشته ی ادبیات انگلیسی دانشگاه تهران و سپس در رشته ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران به آموختن ادامه داد و پس از پایان دکترای پزشکی برای پیگیری آموزش و پژوهش به همراه همسر و دو فرزند به کشور کانادا کوچ کرد.نخستین بار مقاله هایش در نشریه ی شهروند تورنتو به چاپ رسید و از آن پس تا امروز علاوه بر شهروند با دیگر نشریه ها و وبسایت های درون و بیرون کشور همکاری دارد. اکنون ضمن پژوهش در رشته ی ایمونولوژی و بالینی به کار نوشتن و ترجمه در زمینه های ادبی، اجتماعی و سیاسی مشغول است.
