سید عطاالله مجدی فرزند مرحوم سید عبدالله خان ،نوه شادروان میرزا علی اکبر از خانواده قائم مقام فراهانی در سال۱۳۰۳ شمسی در مجد آباد از توابع اراک متولد شد. تا سن ۱۱ سالگی به دلیل نبود امکانات آموزشی در محل تولد از ورود به مدرسه محروم ماند تا در سال ۱۳۱۴ در اراک به مکتب خانه رفت و پس از یک سال با قبولی در امتحان ورودی در کلاس سوم ثبت نام کرد. پس از اخذ گواهینامه ششم ابتدایی در سن ۱۷ سالگی به سمت آموزگاری در آموزش و پرورش اراک استخدام شد. وی ضمن کار به اداره خانواده و سرپرستی آن و همچنین به تحصیل ادامه داد و سرانجام در سال ۱۳۳۲ موفق به اخذ لیسانس از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران شد. آخرین سمت مجدی در شغل آموزگاری ریاست دبیرستان صمصامی اراک بود که با یازده سال خدمت توانست وضعیت فرهنگی این دبیرستان را به حالت مطلوبی تبدیل کند. فعالیت های علمی و ادبی وی از آغاز جوانی در زمینه های گوناگون سبب رشد و تعالی او شد به طوری که مقالات خود را ابتدا در روزنامه "نامه اراک" و دیگر روزنامه ها به چاپ رسانید. از جمله آثار مجدی میتوان به هزار گوهر،ترجمه هزار سخن از کلمات قصار حضرت علی(ع)،گلهای جاوید، گنجینه حکمت، گفتار بزرگان جهان به شعر، پژوهشی درباره قرآن، و قرآن برای همه اشاره کرد. این دو اثر پژوهش های مفیدی درباره قران تلقی می شود که در سال ۱۳۷۸ به عنوان پژوهش برتر استان مرکزی در زمینه علوم و معارف اسلامی مورد تقدیر واقع شد.
