امیر دوستمحمدخان معیرالممالک (۱۲۳۳ خورشیدی – ۱۲۹۱ خورشیدی) از رجال دورهٔ قاجار و داماد ناصرالدینشاه بود. بزرگترین پسر دوستعلیخان نظامالدوله و ماه نساء خانم دختر آقا علی اکبر پیشخدمت مازندرانی (پیشخدمت فتحعلیشاه) بود. او در ده سالگی با عصمتالدوله دختر ناصرالدین شاه از تاجالدوله (دختر سیفالله میرزا پسر فتحعلی شاه) ازدواج کرد. پس از وفات پدر چون رغبتی به کار دولتی نداشت، مشاغل پدری خاندان معیرالممالک، که از زمان شاه سلطان حسین صفوی متصدی ضرابخانه بودند، را نپذیرفت و از این رو ناصرالدین شاه خزانه داری را به امین السلطان و عیارزنی مسکوکات را به امین الضرب واگذار کرد. پس از وفات مادرش بدون اجازه شاه به کربلا رفت و از راه فروش اموال پدری در کربلا مخارج سفر را بدست آورد و از راه مصر راهی اروپا شد. ناصرالدین شاه برای ترغیب معیرالممالک به بازگشت به ایران و دلجویی از او، او را به نمایندگی ایران در مراسم گشایش کانال سوئز برگزید، ولی معیرالممالک بیاعتنا به فرمان شاه یکسر به پاریس رفت و تا سه سال بعد و هنگامی که با پادرمیانی همسرش عصمت الدوله مورد عفو شاه قرار نگرفت، به ایران بازنگشت.