ابوالوفای خوارزمی (835 ق)، عارف، شاعر، نویسنده و موسیقیدان ، معروف به پیر فرشته. خواجه در خوارزم مى زیست، و در علوم ظاهرى و باطنى و حتى در علوم غریبه و موسیقى هم دست داشت، از آغاز جوانى در طریقه ى تصوف سیر كرد و سرانجام در خوارزم درگذشت و همان جا دفن شد. وى چند رساله در تصوف و رساله اى در موسیقى تألیف كرد. برخى از رباعیات و ترجیعات او موجود است. مردم خوارزم به سبب حسن خلق او را «پیر فرشته» لقب داده بودند. او را جناب شیخ ابوالفتح كه به چند واسطه از مریدان حضرت شیخ نجمالدین كبرى بود تربیت كرد. مولانا حسین بن حسن كاشى، صاحب شرح مثنوى موسوم به «جواهر الاسرار» از مریدان او بود. «رساله ى كنز الجواهر» از تصنیفات است.
