امان‌الله قُرَشی (۱۲۹۹ در شیراز - ۶ فروردین ۱۳۸۹ در تهران) فعال سیاسی چپ و پژوهش‌گر تاریخ، جغرافیا و فرهنگ‌های باستانی بود. امان‌الله قرشی تحصیلات خود را در دانشکده افسری در رسته توپخانه انجام داد. پس از پایان تحصیل درجه ستوانی دریافت کرد. قرشی در سال ۱۳۱۷ در سن هجده سالگی در ارتباط با فعالیت‌های ستوان وظیفه محسن جهانسوز دستگیر و زندانی شد. محسن جهانسوز که خود دارای اعتقادات نازیستی بود گروهی از ملی گرایان افراطی را به دور خود جمع کرده بود. قرشی بعدها این گروه را جمعی خام و نامتجانس عنوان کرد که افراد آن اطلاعات سیاسی و اجتماعی چندانی نداشتند و خیلی زود بساطشان توسط پلیس سیاسی برچیده شد. در این رابطه محسن جهانسوز اعدام شد اما قرشی به زندان افتاد و در زندان با تقی ارانی و گروه ۵۳ نفر آشنا شد و تحت تأثیر آن‌ها از ناسیونالیسم افراطی به سوی سوسیالیسم و اندیشه‌های آزادیخواهانه آمد. امان‌الله قرشی پس از آزادی از زندان از اواخر دهه ۱۳۳۰ به همکاری با مؤسسهٔ مطبوعاتی و انتشاراتی «اکو آف ایران» (Echo of Iran) به مدیریت جهانگیر بهروز (از اعضای حزب توده) پرداخت. این مؤسسه که تمام انتشارات خود را به زبان انگلیسی منتشر می‌کرد ناشر سالنامه‌ای به نام ایران آلمانک (Iran Almanac) بود که تمامی آمار و ارقام مربوط به ایران و رویدادهای تاریخی را به زبان انگلیسی در اختیار عموم قرار می‌داد. امان‌الله قرشی تا سال ۱۳۵۷ مسئول این بخش از مؤسسه بود.
