رکن‌الدین آرین‌نژاد متخلص به شاپور (زادهٔ ۱۳۰۳ – درگذشتهٔ ۱۳۴۶ خورشیدی) معروف‌ترین پاورقی‌نویس دههٔ ۳۰ شمسی. او کارگر چاپخانه بود و با نثری احساساتی برای مجلات عامه‌پسند داستانهای شورانگیز تاریخی-عشقی می‌نوشت. شاپور آرین‌نژاد همواره به نگارش داستانهای مسلسل، کوتاه، نوول، فانتازی، رپرتاژ و مقالات متنوع در جراید مشغول بود، و به علت اشتیاق به نگارش، مشاغل اداری را رها و به‌طور حرفه‌ای به نویسندگی روی اورد. کتاب ده مرد رشید از مشهورترین آثار ادبی اوست که در احیاء غرور ملی و تفاخر به گذشته و باستان‌گرایی دورانش سهم عمده و مؤثری داشت. برخی سبک نوشتاری او را مشابه الکساندر دوما می‌دانند. در طول دوران فعالیت ادبی آرین‌نژاد از ۱۳۲۰ تا ۱۳۴۶ ده‌ها جلد رمان، نوول و داستان کوتاه از او منتشر شد که مشهورترینش رمان مفصل ده مرد رشید (۱۳۳۵ش) دربارهٔ رقابت‌های پسران اردشیر دوم هخامنشی بر سر جانشینی اوست. برخی از این آثار وی هنوز در ایران پرفروشند. در نهایت آرین‌نژاد در ۱۳۴۶ به علت بیماری در جوانی درگذشت و در امامزاده عبداله شهر ری به خاک سپرده شد. در سال ۱۳۶۲ تعدادی از آثارش به همت همسرش و انتشارات دنیای کتاب بازنشر شد.
