میرزا فتحعلی آخوندزاده (۱۲ ژوئیهٔ ۱۸۱۲–۹ مارس ۱۸۷۸ م/۲ رجب ۱۲۲۷– ۵ ربیع‌الاول ۱۲۹۵ ه.ق/۲۱ تیر ۱۱۹۱– ۱۸ اسفند ۱۲۵۶ ه.خ) نمایشنامهنویس و آزادی‌خواه ایرانی در دورهٔ قاجار بود. او را بنیانگذار ادبیات نو در ایران، نخستین نمایشنامهنویس ایرانی، پیشرو فن نمایش‌نویسی اروپایی در آسیا و از پیشگامان جنبش ترقی‌خواهی و ناسیونالیسم ایرانی می‌دانند. اندیشه‌های او بر اندیشمندان جنبش مشروطیت ایران از جمله میرزا آقاخان کرمانی، میرزا ملکم‌خان، عبدالرحیم طالبوف، میرزا آقا تبریزی و دیگران بسیار تأثیر گذاشت. او در زمان ورود به تفلیس بود که با تئاترهای گرجستان آشنا شد. در این تئاترها اغلب آثار گوگول، آستروفسکی و مولیر به صحنه می‌رفت. از آن پس بود که دست به کار نگارش نمایشنامه شد. از جمله آثار آخوندزاده که سبب شهرت وی در ادبیات نمایشی شد، کتاب «تمثیلات» است که حاوی شش نمایشنامه و یک داستان است.
