سعدالدین حمویه یاحموی (محمد بن موید- ف. ۶۵۱(قمری)/۱۲۶۰ (میلادی)) از شاگردان بلاواسطه نجم الدین کبری معروف به شیخ ولی تراش.عزیز الدین نسفی چهره سرشناس تصوف ایرانی که او را می‌توان بحقه پدر تطبیق ادیان نامید از شاگردان او می‌باشد. سعدالدین حموی برای تکمیل سلوک خود مدتی را در جبل قاسیون (دمشق) گذراند و سپس در بحرآباد خراسان در دشت جوین در محل تولد خویش اقامت گزید. از آثار او کتاب «المصباح فی التصوف» با تصحیح نجیب مایل هروی در انتشارات مولی به چاپ رسیده‌است. او به حکمت اعداد (علم الفبای فلسفی) و فن جدول‌سازی رمزی مشغول بود. بیشتر آثار او به زبان عربی می‌باشد.
