سید رضا صدر (۱۳۰۰ در مشهد – ۱۲ آبان ۱۳۷۳ در قم)، عالم دینی ایرانی بود. او برادر بزرگ سید موسی صدر بود. در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در مشهد به دنیا آمد. دوران کودکی و نوجوانی را تحت تربیت پدرش گذراند و مقدمات و ادبیات را در مشهد فرا گرفت. سپس همراه با پدرش به قم رفت و سطوح را نزد مدرسین بزرگ حوزه چون سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی و سید محمد محقق داماد آموخت. بعد از آن خارج فقه و اصول را نزد سید صدرالدین صدر (پدرش) و سید محمد حجت کوه‌کمری و سید حسین بروجردی فرا گرفت و فلسفه و عرفان را در حضور سیدروح‌الله خمینی آموخت. با درگذشت سید حسین طباطبایی بروجردی، تدریس را آغاز کرد و فقه و اصول و عرفان و فلسفه را آموزش می‌داد و نیز اقامهٔ نماز می‌کرد. به درخواست سید محمدکاظم شریعتمداری در سال ۱۳۴۶ خورشیدی به منظور تبلیغ و ارشاد به تهران آمد و در مسجد امام حسین در میدان فوزیه تهران (میدان امام حسین فعلی)، به اقامهٔ نماز جماعت و ترویج و تبلیغ احکام و تفسیر قرآن و درس اخلاق پرداخت. در سال ۱۳۵۶ به حوزه علمیه قم بازگشت و فعالیت‌های دینی و مذهبی پرداخت. سرانجام در ۱۱ آبان ۱۳۷۳ در قم درگذشت و در مقبره شماره ۳۳ صحن حرم فاطمه معصومه به خاک سپرده شد.
