سيد اصغر ناظمزاده قمى، دىماه 1323(ش) در محله باغپنبه قم مىباشد. پدر ايشان مرحوم حاج سيد عباس، از مخلصان اهلبيت(ع) و متولى مسجد باغپنبه و زندگى خانوادگى ايشان، ساده و مذهبى بود. سيد اصغر، پس از طى مدارج تحصيلى تا مقطع ديپلم به واسطه علاقه قلبى، به حوزه علميه قم وارد شد. تحصيلات مقدماتى حوزه و نيز دروس اخلاق و فلسفه را ايشان از محضر بزرگانى چون حضرات آيات عظام فاضل لنكرانى، مكارم شيرازى، مشكينى، سبحانى، انصارى شيرازى، مؤمن، جنتى، خزعلى، صلواتى، جوادى آملى آموختند. و دروس خارج فقه و اصول را به مدت دو دوره ده ساله از محضر آيتالله شيخ مرتضى حائرى يزدى تلمذ كردند. با مرحوم آيتالله حائرى كه از بزرگان حوزه علميه قم محسوب مىشدند، رابطه دوستى داشته و حتى به مسافرت مشهد مقدس مىرفتند. همچنين ايشان مدتى در درس خارج آيتالله وحيد خراسانى شركت جسته و در سالهايى كه امام خمينى(ره) در نجف تبعيد بودند نيز، مدت چند ماههاى را از محضر ايشان در نجف اشرف بهره بردند. وى پس از كسب مقدمات و دروس عالى و خارج، ضمن شركت در مبارزات انقلاب اسلامى و سخنرانى به تدريس علوم دينى نيز پرداخت. تدريس سطوح، تدريس در مدارس عالى، تدريس در دانشگاه، چند دوره اصول فقه لمعه و چند دوره مكاسب و چند دوره رسائل و كفايه از آن جمله است. قبل از انقلاب مشى آيتالله ناظمزاده مبتنى بر تحصيل جدى در كنار مبارزات بود كه در همين راستا در واقعه مدرسه فيضيه و نيز واقعه 15خرداد حضور فعال و آگاهانه داشته و بعد از تبعيد امام(ره) نيز با همكارى با ديگر انقلابيون در اين مسير گام برمىداشت. با پرشورتر شدن مبارزات انقلاب اسلامى، فعالیتهای انقلابى ايشان پررنگتر شد و از سال 1356 به صورت سخنرانىهاى مختلف در شهرها مبدل گرديد. يك دهه سخنرانى ايشان در اروميه، شهر را به تعطيلى درآورد و اولين نام امام خمينى در اين شهر از زبان ايشان جارى شد كه با استقبال شديد مردم و تعطيلى ديگر روضهها مواجه شد و ساواک را مجبور به تعطيلى روضه در شب هفتم و دستگيرى ايشان نمود. سخنرانىهاى ديگر ايشان در قزوين و همدان و تويسركان و خمين و مسجد حكيم اصفهان و... كه پرشور و با استقبال بسيار زياد انجام مىشد، ديگر مبارزرات ايشان بود كه معمولا به تعطيلى بانكها و ايجاد تظاهرات در شهرها كشيده مىشد و اكثراً همراه با حضور و سخنرانى ايشان در تظاهراتهاى شهرهاى مختلف بود. بالاخره همين اقدامات به دستگيرى و زندانى شدن ايشان نيز منجر شد و ايشان مدتى را در زندانهاى ساواک اروميه، ساواک قم، شهربانى قم، كميته مشترك تهران، به صورت سلول انفرادى و بند عمومى زندانى بودند. كه با آزادى ديگر زندانیان در آستانه انقلاب ايشان نيز آزاد شدند و به جمع متحصنين دانشگاه تهران و كميته استقبال از امام پيوستند. پس از انقلاب نيز در راستاى انجام وظيفه دينى و ملى و انقلابى، به عنوان اولين نماينده امام در استان گيلان و قزوين و زنجان فعاليت نمود و بيش از هشت سال در قوه قضاييه به عنوان حاكم شرع چندين شهر و مركز استان خدمت نمود و سپس با استعفا از مشاغل قضايى، به حوزه قم بازگشت و ضمن تدريس سطوح عالى و تدريس در مدارس علميه و دانشگاه، به تأليف كتب دينى مشغول شد كه حاصل اين فعاليت نيز بيش از جلد كتاب مىباشد كه چاپ و منتشر شده يا در حال نگارش است. ايشان اكنون به عنوان يكى از استادان درس خارج فقه و اصول در حوزه علميه قم، مؤلف كتب دينى، يكى از خيرين و نيكوكاران در سطح استان قم، رييس مركز تحقيقات طب اسلامى امامصادق(ع)، مسئول مؤسسه فرهنگى انتشاراتى كوثر ولايت و عضو مجمع محققین و مدرسين حوزه علميه قم است.