توماس هابز، زاده ی 5 آپریل 1588 و درگذشته ی 4 دسامبر 1679، فیلسوف برجسته ی انگلیسی بود که بیشتر به خاطر فعالیت هایش در عرصه ی فلسفه ی سیاسی شناخته می شود. هابز در پژوهش های علمی قرن هفدهم نقشی فعال داشت و با ریاضی دانان هم عصر خویش از جمله دکارت در تعامل بود. مخالفت او با تفکیک ذهن و جسم در دوگانگی دکارتی، باعث شد خود را ماتریالیستی تمام عیار بخواند، و مفهوم ذات یا جوهر غیرمادی را به عنوان عبارتی متناقض رد کند. هابز در ادامه ی اندیشه ی سیاسی ماکیاولی و در قلمرو جدید کشف کشف شده توسط او، نظریه پرداز «علم جدید سیاست» بود.