محمود رامیار (۱۳۰۱-۱۳۶۳ش) قرآن پژوه، مترجم و استاد دانشگاه مشهد بود. رامیار تحصیلاتش را در مشهد آغاز کرد و در تهران ادامه داد، وی با اینکه در دانشگاه تهران مشغول دوره دکتری بود اما رساله دکتری خود را تحویل نداد و مدرک دکتری تخصصی خود را از دانشگاه ادینبرو اسکاتلند اخذ کرد. رامیار علاوه بر تدریس در دانشکده الهیات دانشگاه مشهد، مسولیت‌هایی مانند ریاست دانشکده الهیات، معاونت دانشگاه مشهد، مدیر عامل موسسه چاپ و انتشارات دانشگاه و نمایندگی مردم تهران در خبرگان قانون اساسی را نیز بر عهده داشت. وی خدماتی به دانشگاه مشهد کرد. تاریخ قرآن، فهارس القرآن، کشف الآیات و در آستانه قرآن ترجمه اثر رژی بلاشر از مهمترین آثار او به شمار می‌آیند. رامیار از نظر سیاسی از هواداران محمد مصدق(۱۲۶۱ـ۱۳۴۶) به شمار می‌رفت. او به علت اشتغال در مجلس شورای ملی در دوره پهلوی، با سید علی شایگان ارتباط داشت. پس از زندانی شدن و سپس آزادی شایگان، رابطه‌اش را با او حفظ کرده بود. او سال‌های پایانی زندگانی خود را در تهران سپری می‌کرد و در ۱۳۶۳ برای معالجه به بریتانیا رفت و در همان جا درگذشت و در ادینبرو دفن شد.
