محمدصالح طیب نیا

محمدصالح طیب نیا

اینجانب در هشتم شهریور ۱۳۵۶ در یک خانواده متدین و فرهنگی چشم به جهان گشودم. از همان سنین کودکی در فعالیت های فرهنگی پایگاه بسیج و مساجد محله فعال بودم. در سن نوجوانی نیز در انجمن اسلامی دانش آموزی، هیأت دانش آموزی و برخی از کانون های فرهنگی سطح شهر فعالیت می کردم. در سال ۱۳۷۴ در رشته مهندسی آبیاری در دانشگاه صنعتی اصفهان پذیرفته شدم. از همان زمان علاقه زیادی به علوم اسلامی بویژه مباحث کلامی و اعتقادی داشتم. در دوران تحصیل کتب شهید مطهری و برخی از کتب فلسفی را مطالعه می کردم. در همین ایام در محضر یکی از اساتید مبرز حوزه علمیه اصفهان، منظومه سبزواری و سپس نهایة الحکمه را گذراندم. در اواخر سال ۱۳۷۷ همزمان با تحصیل در دانشگاه دروس حوزوی را نیز شروع نمودم و تا سال ۱۳۷۹ نیز به تحصیل در دروس حوزوی ادامه دادم.
از ابتدای سال ۱۳۷۹ که مزین به نام امیرالمؤمنین  بود، با همکاری برخی از دوستان و اقوام، مرکز احیاء اندیشه و سیره علوی را پایه گذاری کردیم.  بخاطر علاقه ایجاد شده به فلسفه در سال ۱۳۸۱ در رشته فلسفه و کلام اسلامی در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه قم پذیرفته شدم.  بلافاصله بعد از فارغ التحصیلی، از سال ۱۳۸۳ تدریس دروس معارف اسلامی را آغاز کردم و سرانجام در سال ۱۳۸۵ در دانشگاه صنعتی اصفهان به عنوان عضو هیأت علمی گروه معارف استخدام  شدم. از سال ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۶ در کنار تدریس در دانشگاه، مدیر کل فرهنگی دانشگاه صنعتی اصفهان و دبیر شورای فرهنگی دانشگاه های منطقه ۴ کشور و از سال ۱۳۸۷ تا پایان ۱۳۸۸ نیز مسئولیت روابط عمومی و حوزه ریاست دانشگاه صنعتی اصفهان و دبیر شورای مدیران روابط عمومی دانشگاه های منطقه ۳ کشور را بر عهده  داشتم.
به توفیق الهی از مهر سال ۱۳۸۸ در مقطع دکتری فلسفه در دانشگاه تربیت مدرس مشغول به تحصیل شدم. با اتمام دوره دکتری در سال ۱۳۹۲، از بهمن ۱۳۹۳ به عنوان عضو هیأت علمی دانشکده الهیات و معارف اهل البیت (علیهم السلام) در دانشگاه اصفهان مشغول به فعالیت شدم.
ورود جدی به فعالیت های خیریه ای و برعهده گرفتن مدیریت بنیاد خیره آلا از سال ۱۳۹۱ و توسعه جدی فعالیتهای مرکز احیاء اندیشه و سیره علوی نقطه عطفی در زندگی اینجانب و سرآغاز راه های ناپیموده ای برای حقیر شد که به لطف و امداد الهی ثمرات درخشانی برای کشور و جامعه اسلامی به ارمغان آورده است.

کتاب های محمدصالح طیب نیا

این گونه باید بود


مدل سازی اجتماعی


اینجا آخر دنیاست


معماران عصر جدید


پنهان جان


به توان ایران


موج زنده