منوچهر کیمرام در سال ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد، او فارغالتحصیل دکترای دامپزشکی بود و سالها در وزارت کشاورزی و اداره دامپروری به خدمت اشتغال داشت، اما آنچه بیشتر مورد علاقه او بود و به آن شناخته میشد نویسندگی داستان برای مجلات هفتگی تهران و فیلمنامه برای سینمای ایران بود. وی فعالیت سینمایی خود را به عنوان نویسنده با فیلم «مرجان» (۱۳۳۵) به کارگردانی شهلا ریاحی آغاز کرد. او در زمانی نوجوانی، به دلیل آشنایی پدرش با عبدالحسین نوشین، کارگردان و بازیگر تئاتر، به کلاسهای او در حزب توده راه یافت و در نمایشنامه «توپاز» که نوشین به صحنه آورد نقش کوچکی ایفا کرد وعلاقه به تئاتر و نمایشنامه از همانجا بود که در او پا گرفت. کیمرام در سال ۱۳۲۵ که نخستین داستانش را نوشت تا وقوع انقلاب اسلامی، حدود پانصد داستان با اسامی مستعار و بیشتر برای مجله زن روز بیش از چهل نمایشنامه برای رادیو و تلویزیون، حدود بیست نمایشنامه برای تئاتر و سی فیلمنامه برای سینمای آن زمان نوشت. آخرین اثر او کتاب "رفقای بالاً خاطرات او از حزب توده است که ده سال پیش در تهران منتشر شد و به تجدید چاپ هم رسید.