سراج‌الدین بناگر فرزند مرحوم اسماعیل (زاده ۲۲ تیر ۱۳۳۶ در سنندج) از نویسندگان و شاعران معاصر ایرانی است. نخستین مجموعه شعر او در سال ۱۳۷۴ تحت عنوان مالروهای سکوت از سوی انتشارات بین اللملی حافظ روانه بازار شد. مالروهای سکوت، مجموعه‌ای منتخب است از اشعاری که مابین سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۷۲ سروده است. در سال ۱۳۸۶ اولین مجموعه داستان‌های کوتاه بناگر با نام چاو شاره کی از سوی انتشارات پرتو بیان چاپ شد. چاو شاره کی اولین مجموعه داستانی به زبان کردی سورانی (لهجه سنندجی) است که به چاپ رسیده‌است. او همچنین رمان قولولولوو را به زبان کردی سورانی در سال ۱۳۸۶ نوشته و در سال ۱۳۹۳ از سوی انتشارات کالج روانه بازار کرد. این کتاب نیز اولین رمانی است که به زبان کردی اردلانی به چاپ رسیده و در ادامه خط داستانی کتاب چاو شاره کی نوشته شده‌است.رمان خه وزران (بی خوابی) یکی دیگر از رمان ها کردی بناگر است که در سال 1398 توسط انتشارات خانی سقز منتشر شد. در این رمان نویسنده سعی در بازنمایی اندوه آدمی بعد از مرگ (دیگری)همچون معشوق را دارد، وی با استفاده از فضاسازی رمان نویسی کلاسیک سعی می کند تا حد امکان به رخدادهای داستانی نزدیک شود و خواننده را درست روبروی همچون اندوه ی بنشاند. از کتاب‌های بناگر به زبان فارسی می‌توان به مجموعه سه جلدی خرس، زنی با چمدان آبی و صخره، که منتخبی است از داستان‌های او در سال‌های مابین ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۰، شامل پنجاه داستان کوتاه و مجموعه چهار جلدی مغازه سمساری،گل میخ،شندره پندره‌ها و کلاس نیمه آبان که هشتاد و هفت داستان کوتاه نوشته شده در دهه هشتاد را در برمیگیرد، اشاره کرد.
