عباس شفیعی (زاده ۳ مهر ۱۳۱۶ – درگذشته ۲۶ خرداد ۱۳۹۵)، داروساز، شیمیدان، استاد دانشگاه و ملقب به پدر داروسازی نوین ایران، در تهران است. وی استاد دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران، رئیس سابق دانشکده داروسازی (از ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۸)، رئیس مرکز تحقیقات علوم دارویی (از سال ۱۳۸۲) و یک چهره ماندگار علم پزشکی ایران بود. عباس شفیعی در ۳ مهر سال ۱۳۱۶ هجری خورشیدی در خانواده‌ای مذهبی در جنوب تهران چشم به جهان گشود. تحصیلش را در دبستان ترقی آغاز نمود. دوره دبیرستان را در دبیرستان‌های بدر و دارالفنون گذراند و در سال ۱۳۳۶ وارد دانشکده داروسازی دانشگاه تهران شد. در سال ۱۳۴۱ دکتری عمومی داروسازی را دریافت کرد. برای تحصیلات تکمیلی به آمریکا رفت و فوق لیسانس شیمی و دکترای تخصصی علوم دارویی را در دانشگاه کلمبیا اخذ نمود و در سال ۱۳۴۷ از دانشگاه شیکاگو فوق دکتری شیمی گرفت. بعد از تحصیلات به ایران بازگشت و در سال ۱۳۴۹ در دانشکده داروسازی دانشگاه تهران استخدام شد و به تدریس و پژوهش مشغول شد. در دوران جنگ عراق و ایران، پس از شروع حملات شیمیایی عراق، او به مطالعه و آزمایش بر روی این گازهای شیمیایی و راه خنثی‌سازی آن‌ها پرداخت.
