فریدون ملکزاده

فریدون ملکزاده

زیست‌شناس و باکتری‌شناس ایرانی. در ۱۳۳۵ به اخذ مدرک کارشناسی در رشته زیست‌شناسی و در ۱۳۳۸ کارشناس ارشد در رشتۀ قارچ‌شناسی از دانشگاه تهران موفق شد و در ۱۳۳۹ برای ادامۀ تحصیل به امریکا رفت و مدرک دکتری در رشتۀ باکتری‌شناسی گرفت. در ۱۳۴۵ بار دیگر به امریکا سفر کرد و درجۀ فوق دکتری خود را در زمینۀ اکولوژی میکروب‌ها گرفت. از ۱۳۵۱ با سِمت استاد میکروبیولوژی در دانشگاه تهران به تدریس پرداخت. در ۱۳۷۴ به‌عنوان استاد ممتاز برگزیده شد. در ۱۳۷۸ به‌سبب کشف دو میکروب جدید تجزیه‌کنندۀ سلولز خاک‌های جنگلی ایران، جایزۀ جشنوارۀ خوارزمی و لوح نشان یونسکو را از آن خود کرد. در ۱۳۷۹ بازنشسته شد و در ۱۳۸۳ به دریافت لوح و جایزۀ بهترین پژوهشگر بازنشسته نائل آمد. مقاله‌های علمی و پژوهشی فراوان در نشریات معتبر علمی بین‌المللی منتشر کرد. از دیگر آثار اوست: انسان و طبیعت؛ میکروبیولوژی (متابولیسم میکروب‌ها)؛ زیست‌شناسی عمومی؛ آنتی‌بیوتیک‌ها و شیمیوتراپی؛ میکروب‌شناسی؛ بیوتکنولوژی؛ ترجمۀ میکروب‌شناسی پزشکی؛ ترجمۀ بیماری‌های ناشی از تب و مخاطرات محیطی.

کتاب های فریدون ملکزاده

میکرب شناسی


بیوتکنولوژی میکروبی (جلد دوم)