استاد اکبر پورشیروی در نخستین روز سال 1331 در اصفهان متولد شد. پدرش استاد حسین پورشیروی از ابزارسازان بنام اصفهان بود. منبت کاران، خاتم سازان، قلمزنان و سازندگان سازهای سنتی قدیمی اصفهان هنوز وی را به خاطر دارند. هنوز هم در میان این افراد، سخنانی از طبع شاعرانه ی ایشان شنیده می شود. ایشان در هنرستان هنرهای زیبای اصفهان در رشته ی طراحی، ساخت کاشی و سفال به تحصیل پرداخت. به نقل از ایشان در غبار کوره و سردی گل رس و کاسه های رنگ، در حجره ای تاریک و نم زده درس اصلی کار را یاد گرفت. سپس زیر نظر استاد حسین ایلیا و استاد عباس ایلیا مشغول به کار شد. در سال 1350 از هنرستان فارغ التحصیل شد و بعد از وقفه ای که به سبب سربازی ایجاد شده بود، خلق آثار شاخصی چون طرح های صحن مقدس و صحن جمهوری آستان قدس رضوی همت گماشت. از آثار ایشان در داخل و خارج از کشور می توان به نمونه های زیر اشاره کرد: کاشی کاری صحن مطهر حضرت زینب (س) سوریه 1357 مرمت کاشی های مسجد سید اصفهان 1367 مرمت کاشی های مسجد آقا بزرگ کاشان 1368 مرمت کاشی های کجلس شورای ملی سابق 1376 کاشی کاری مسجد ورد اسلامیک مبشن، اسلو، نروژ 1379