شاملو کاربند (زادهٔ ۱ اردیبهشت ۱۳۲۱ در سنندج) موسیقی‌دان، نوازنده و آهنگساز اهل ایران است.شاملو کاربند (شاملو کیا)، ۱ اردیبهشت سال ۱۳۲۱ در سنندج متولد شد. مادرش از شاگردان درویش‌خان و مرتضی نی‌داوود بود و از ۵ سالگی نواختن ساز سه‌تار را به وی آموزش داد. او با شنیدن صدای ویلن ابوالحسن صبا و مهدی خالدی، به این ساز گرایش پیدا کرد. هنگامی که مادرش علاقهٔ او را به ویلن احساس کرد، یک ساز برای وی تهیه نمود و نزد یک مدرس ویلن با نام «به‌نام مراد بروخیم» نواختن این ساز و نت‌خوانی را فرا گرفت. او پس از ۲ سال در رادیو سنندج به تک‌نوازی ویلن پرداخت.وی در سال ۱۳۳۶ در تهران ساکن شد و با راهنمایی و سفارش ابوالحسن صبا، به علی تجویدی معرفی شد. او به مدت ۶ سال نزد علی تجویدی، ردیف و آثار موسیقی ایرانی را آموخت و به عنوان دستیار او فعالیت نمود. وی همزمان به دانشگاه تهران راه یافت و مدرک لیسانس مهندسی شیمی را اخذ کرد. او تئوری موسیقی و سلفژ را نیز نزد «سیروس شهردار» آموخت و پس از پایان خدمت سربازی به عنوان کارشناس در وزارت بهداری استخدام شد. شاملو کاربند همچنین در دورهٔ اولِ هنرکدهٔ موسیقی (هنرستان عالی موسیقی ملی)، به ریاست مصطفی کمال پورتراب، لیسانس آهنگسازی خود را دریافت نمود. در این هنگام با معرفی علی تجویدی و فرهاد فخرالدینی، به عنوان نوازندهٔ ویلن اول و آهنگساز، همکاری خود را با ارکستر بزرگ رادیو تلویزیون ملی ایران آغاز کرد و به مدت ۴ سال، بیش از ۱۰۰ قطعهٔ موسیقی با صدای خوانندگان آن زمان اجرا نمود. او همچنین نواختن ویلن کلاسیک را نزد هویک هوسیان و هراچ ماکولیان آموخت.او نخستین قطعهٔ خود با نام «بهار» را در اواخر دههٔ ۱۳۴۰ برای سیمین غانم آهنگسازی و ضبط کرد و پس از آن قطعاتی را برای خوانندگانی نظیر: سیما مافیها، سیما بینا، محمد منتشری و … ساخت. وی همچنین سرپرست و آهنگساز گروه موسیقی «شاملو» بوده‌است.
