علیمحمد فخام بهزادی معروف به فخامالدوله (زادهٔ ۱۲۶۴ ه. خ) نوازندهٔ تار اواخر دوران قاجار بود. پدرش «محمود سراجالدوله» به موسیقی علاقه داشت، به همین سبب فخام از کودکی به موسیقی و ساز گرایش و با دهان (زبان) صدا و مضرابهای تار را تقلید میکرد. پدرش به «یوسفخان» (پدر ابراهیم آژنگ) پنج تومان داد تا برای فخام یک ساز سهتار تهیه کند اما وی گفت: «تار بزنی بهتر است، سهتار هم خواهی زد.» علیمحمد فخام ابتدا نزد یوسفخان صفایی نواختن تار را آغاز نمود. در ۱۵ سالگی به کلاس آقا حسینقلی راه یافت و تا پایان عمر آن هنرمند، از آموزشهای وی بهره برد. از او به عنوان یکی از بهترین شاگردان آقا حسینقلی یاد میشود. علیمحمد فخام مدتی نیز نزد میزا عبدالله به فراگیری ساز سهتار پرداخت.