احمد پِژمان (زادهٔ ۱۸ تیر ۱۳۱۴) آهنگساز و موسیقی‌دان اهل ایران است. وی به‌عنوان یکی از آهنگسازان سرشناسِ موسیقی کلاسیک در ایران، آثار زیادی طی فعالیت‌های هنری خود در فرم‌های شناخته‌شدهٔ غربی مانند: سمفونی، اپرا، باله، راپسودی، اوراتوریو، پوئم سمفونیک و دیگر شیوه‌ها، با تأثیر از موتیف‌ها و تم‌های ایرانی خلق کرده‌است و از موسیقی‌دانان صاحب سبک در ادبیات موسیقی معاصر ایرانی به‌شمار می‌آید. او آموزش‌های موسیقی خود را نزد موسیقی‌دانانی چون: حشمت سنجری، پرویز منصوری، حسین ناصحی و تحصیلات دانشگاهی را در تهران گذراند و مدتی نیز به نوازندگی در ارکستر سمفونیک تهران پرداخت. وی سپس برای ادامهٔ تحصیلات با دریافت بورس تحصیلی به خارج از کشور سفر کرد و در مراکز آموزشی چون آکادمی موسیقی وین و دانشگاه کلمبیا، نزد آهنگسازانی مانند: توماس کریستین داوید، فردریش چرها، ولادیمیر اوساچوفسکی، هانس یلینک و آلفرد اوهل، بر دانشِ خود در زمینهٔ موسیقی کلاسیک و الکترونیک افزود. وی آثار گوناگونی برای ارکستر سمفونیک، ارکستر مجلسی، پیانو، گروه کر، آواز و موسیقی فیلم، آهنگسازی کرده‌است که برخی از این آثار با همراهی ارکستر سمفونیک تهران و بسیاری دیگر، توسط ارکسترهای معتبر خارجی اجرا شده‌است. سبک موسیقی پژمان را تلفیقی از موسیقی محلی، موسیقی ردیف، سازهای ایرانی، همراه با هارمونی، کنترپوان، ارکستراسیون و سایر تکنیک‌های موسیقی غرب می‌دانند. وی در سبک‌های مختلف دیگری نیز از جمله موسیقی پاپ، آهنگسازی کرده‌است و برای خوانندگانی مانند: داریوش، ستار، فرامرز آصف، عارف، مهستی، حمیرا و دیگران، ترانه ساخته یا تنظیم کرده‌است.
