علی رفیعی (متولد ۲۲ دی ۱۳۱۷، اصفهان) کارگردان، بازیگر، طراح صحنه و لباس تئاتر و سینما است. وی تحصیلات خود را تا مقطع دیپلم در اصفهان ادامه داد و در این دوران در تیم فوتبال شاهین دروازه‌بان بود. رفیعی در سال ۱۳۳۶ موفق به اخذ بورسیه ورزش و عزیمت به فرانسه شد اما آسیب‌دیدگی و شکستگی پا در کوه‌های آلپ در حین اسکی در سال ۱۳۳۸ سرآغاز تغییر مسیر زندگی او شد. او سپس مبادرت اخذ لیسانس و فوق لیسانس جامعه‌شناسی در سوربن نمود و در این دوران پس از آشنایی با یک کمپانی فیلم‌سازی وارد عرصه بازیگری شد. او سپس با ورود به گروههای تئاتری و گذراندن دوره‌های بازیگری در موسسه بازیگری شارل دولن پاریس و و طی دوره‌های بازیگری نزد ژاک لوکوک مدارج بازیگری را گذراند. رفیعی سپس به عنوان دستیار کارگردان در تئاتر ملی فرانسه مشغول بکار شد. رفیعی در این دوران پس از ثبت نام در دانشگاه بین‌المللی تئاتر پاریس، در رشته تئاتر در دانشگاه سوربن فارغ‌التحصیل و موفق به اخذ دکتری مطالعات تئاتری شد. او در سال ۱۳۵۳ به ایران بازگشت و تدریس در دانشکده هنرهای زیبای تهران را آغاز کرد. او در سال ۱۳۵۵ به‌عنوان رئیس تئاترشهر تهران منصوب شد. رفیعی در سال ۱۳۵۶ با استعفا از ریاست تئاترشهر تهران به عنوان رئیس دانشکده هنرهای دراماتیک تهران مشغول بکار شد. او پس از انقلاب در سال ۱۳۵۹ به فرانسه عزیمت نمود و سال ۱۳۶۹ به ایران بازگشت. رفیعی به تدریس در دانشکده سینما تئاتر مشغول شد و اقدام به تشکیل گروهی تازه از دانشجویان تئاتر نمود. اولین حضور او در جشنواره تئاتر فجر پس از بازگشت به ایران به سال ۱۳۷۱ برمی‌گردد که یادگار سال‌های شن را در کنار آثاری نظیر سیرک به نویسندگی و کارگردانی حسین نوری و حقه‌‌های اسکاپن اثر مولیر به کارگردانی قطب‌الدین صادقی به روی صحنه برد.
