ایوب پرندآور (١٣٥١ ه. ش) از شاعران معاصر ایارنی است. ایوب پرندآور در خرداد ماه ١٣٥١ شمسی در دامنه کوه نمک شاه علمدار از توابع دبیران داراب، در سیاه چادرهای عشایر ایل درهشوری متولد شد. او از شاعران معاصر فارسی زبان است که در وصف امام حسین (ع)، اشعاری را سروده است. کودکی را در دامان طبیعت، در کنار پدربزرگی سپری کرد که به او محبت اهل بیت (ع) را آموخت. با تصمیم پدر، برای ادامه زندگی راهی دبیران شده و دوران ابتدایی و راهنمایی را در آنجا گذراند. آغاز شاعرانگی پرندآور همان دوره راهنمایی بود که به همت معلمان دلسوزش پی به این هدیه خداوندی برد و دل به شعر و شاعری سپرد. فوت پدربزرگ، اسارت و شهادت عبدالمهدی نیک‌منش و همولایتیها و همکلاسیها، او را در سرودن شعر مصمّمتر کرد به طوری که وقتی دبیرستان را به جهرم آمد، همان سال اول راهی جبهه شد. فضای معنوی متأثر از جهاد و شهادت، کلمات او را به سمت و سوی دفاع مقدس سوق داده و شهادت پسر عمویش شهید مرتضی پرندآور و دوستی و همنشینی با عبدالحمید رحمانیان از او شاعر ادبیات پایداری ساخت. پرندآور در روزهای واپسین سال ١٣٦٩ ه. ش به سبزپوشان تیپ ٣٣ هوابرد المهدی (عج) پیوست و در آنجا انجمن شعری راه انداخته و شاعران سرباز و پاسدار یگان را شناسایی و به آن‌ها پر و بال داد به طوری که میتوان گفت این تیپ، تنها یگان سپاه است که دارای انجمن شعر و جلسه هفتگی شاعران است. انجمن ادبی «نخل و نارنج» انجمنی است که پرندآور و دوستانش با هدف گسترش شعر آیینی آن را بنا گذاشتهاند. شاعران این انجمن از اعضای فعال کنگرههای شعر آیینی به خصوص شب شعر عاشورای شیراز بودند. بزرگترین جریان شعر آیینی جهرم یعنی شب شعر فاطمی نتیجه تلاشهای پرندآور و شاعران آیینی این شهر است که به علت فضاسازی سنتی در بین شاعران کشور مشهور است و علاقهمندان زیادی دارد به طوری که ادیبان کشور، جهرم را به عنوان یکی از قطبهای آیینی شعر در جنوب کشور معرفی کردهاند.
