لطفالله مفخمپایان (زادهٔ ۱۲۹۴ – درگذشتهٔ ۱۷ دی ۱۳۶۲) موسیقیدان و آهنگساز و نوازندهٔ اهل ایران بود. لطفالله مفخمپایان (یزدانمهر) در سال ۱۲۹۴ در تهران متولد شد. او پس از تحصیلات ابتدایی در مدرسه علمیه، در سال ۱۳۱۸ تحصیلات دوره متوسطه را در دارالفنون به پایان برد. در سال ۱۳۲۱ با اخذ مدرک لیسانس در رشتههای باستانشناسی، تاریخ و جغرافیا از دانشسرای عالی فارغالتحصیل شد. او در نوجوانی چهار سال نزد ابوالحسن صبا به فراگیری ویلن و سنتور پرداخت و مدتی نیز از آموزشهای روحالله خالقی بهره برد. مفخمپایان، ردیف و نت قطعات ابوالحسن صبا را به چاپ رساند. وی همچنین سرودهای مدارس ایران را تنظیم، تدوین و به نگارش درآورد. او تحصیلات دانشگاهی خود را در رشتهٔ جغرافیا در دانشگاه سوربن پاریس ادامه داد و مدرک دکترای خود را دریافت کرد. وی از سال ۱۳۲۹ در دانشگاه تبریز و پس از آن در دانشگاه مشهد به تدریس مشغول شد. او که در سازمان جغرافیایی ارتش خدمت میکرد، ۴۵ جلد کتاب دربارهٔ آب و رودهای ایران نگاشت مفخم پایان، هنگامی که در پاریس اقامت داشت، چندین برنامهٔ تکنوازی به منظورِ شناساندن ردیفها و گوشههای موسیقی ایرانی برگزار کرد. مقالات او در چهار شمارهٔ مجله «جهانشناسی» دانشگاه مشهد در سال ۱۳۴۰ منتشر شد.