من معصومه محمدی متولد 1352 در یک خانواده پرجمعیت در گرگان متولده شدهام. من هم اکنون در شهر گرگان سکونت دارم. " در دوران ابتدایی و راهنمایی جزو دانش آموزان شلوغ و پر سر و صدای مدرسه بودم، اوضاع تحصیلی جالبی نداشتم،نه آن قدر که مردود شوم اما درس خوان هم نبودم. به ورزش خیلی علاقه داشتم و در دوران راهنمایی عضو تیم بسکتبال، والیبال و پینگ پنگ مدرسه بودم. در دبیرستان اوضاع تغییر کرد، انگار به یک بلوغی رسیده بودم و هر چهارسال دبیرستان شاگرد ممتاز مدرسه بودم. در دبیرستان، فرهنگ و ادب و علوم انسانی خواندم که هیچ ربطی به معلمیطراحی دوخت نداشت.سال سوم دبیرستان ازدواج کردم که حاصل این ازدواج دو فرزند پسر بوده است. من آن سالها برنامه ای برای پیشرفت و زندگی نداشتم." من در کنکور انسانی شرکت میکنم و علیرغم رتبه ی خوب موفق به پذیرش در دانشگاه نمیشوم.من فقط 18 انتخاب را انجام داده بودم و آخرین انتخاب خود را تعهد دبیری جغرافیای دانشگاه تهران انتخاب کردهبودم که نتوانستنم وارد دانشگاه شوم. این اولین شکستی بزرگی که من تجربه میکنم و عامل آن را نیز غرور بیش از حد در آن زمان میدانم. سال بعد هم فرزند اولم به دنیا میآید و کمیاز درس دور میشوم. خانوادهی همسرم (جناب آقای دکتر رشیدی دارای مدرک تحصیلی دکترای کارآفرینی هستند.)، خانوادهای هنری بودند. دو نفر از برادران همسرم خود را برای کنکور هنر آماده میکردند و به تشویق این دو، من هم تصمیم میگیرم در کنکور هنر شرکت کنم و با توجه به شرایط پیش آمده در گذشته و تجربهای که داشتم، هر 100 انتخاب خود را انجام میدهم و با توجه به تلاشم موفق میشوم در رشته ی دبیری طراحی دوخت دانشگاه کرمان پذیرش بگیرم. ناگفته نماند من خیلی تمایل و علاقه داشتم در رشته ی گرافیک پذیرش بگیرم اما نشد و این دومین شکست زندگیام بودهاست. آنچه میخواستم اتفاق نیفتاد اما ناامید نشدم. برای ثبت نام به کرمان میروم و دوری از فرزند و همسر برایم آزاردهنده شدهبود، با هماهنگی مدیریت مجموعهی دانشگاه کرمان به تهران انتقالی میگیرم اما با توجه به اینکه تحصیلات دبیرستانم در زمینهی علوم انسانی بود، خانم نیره یونسی ریاست دانشگاه شریعتی تهران برایم شرط میگذارد که شرط پذیرش، نمرات عالی و معدل بالاست. من هم میپذیرم و بعد از سه ترم از این دانشگاه در مقطع فوق دیپلم طراحی دوخت فارغ التحصیل میشوم.(خانم نیره یونسی نویسنده کتابهای طراحی و دوخت که در حال حاضر در قید حیات نیستند.)