آیت الله حاج شیخ رضا شریفی گرگانی در سال 1308 هجری شمسی در روستای "الستان" از توابع شهرستان علی آباد کتول واقع در استان گلستان چشم به جهان گشود. وی پس از تحصیلات ابتدایی، وارد حوزه علمیه قم شد و از محضر اساتید بزرگ این حوزه و نیز مراجعی همچون حضرات آیات عظام «گلپایگانی» و «امام خمینی» بهره برد. این روحانی شجاع در مبارزات علیه رژیم طاغوت نیز حضور فعال داشت و نقش بسزایی در پیروزی نهضت امام راحل عظیم الشأن(ره) ایفا کرد. منزل وی در آن زمان پناهگاه امنی برای مبارزانی همچون «آیت الله هاشمی رفسنجانی»، «حجت الاسلام والمسلمین حجتی کرمانی» و... بود. بسیاری از اعلامیه های امام و نیز نشریه "بعثت" که ساواک را متحیر و سرگردان کرده بود با استفاده از دستگاه پلی کپی که در زیرزمین منزل ایشان در قم مستقر بود منتشر می شد. آیت الله شریفی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز حضور فعالی در عرصه های مختلف داشت؛ از جمله حضور وی به همراه «مرحوم حجت الاسلام حاج سید جواد حسینی» نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی، در روزهای آغازین حمله رژیم بعثی عراق به ایران و دفاع از خرمشهر قهرمان از یاد نمی رود. ایشان همچنین یک فرزندش ــ «شهید محمدمهدی شریفی» ــ را در جبهه های دفاع مقدس تقدیم اسلام نمود. فرزند دیگر وی «دکتر محمدجواد شریفی» نیز از آزادگان دوران ستمشاهی و جانبازان جنگ تحمیلی است. آیت الله شریفی پس از رحلت امام(ره) نیز با بیعت با رهبر معظم انقلاب، همواره بر ارزشهای این انقلاب شکوهمند، حمایت از مستضعفین و استکبارستیزی تأکید داشت و تا آخرین روزهای عمر، نسبت به استمرار آن نگران بود. ایشان با تمام سوابق علمی و مبارزاتی و شهرت و محبوبیتی که بین عامه مردم و نیز مسئولین نظام داشت، دائماً مشغول تهذیب نفس و امور معنوی بود، هرگز پست و مقامی قبول نکرد، حقوقی نگرفت و فقط حامی و پشتیبان فقرا و محرومین و حوزه علمیه بود و زندگیش را وقف امور خیریه نمود. خانه این دانشمند زاهد، همواره پذیرای مستمندان و مشکل داران بود و پیوسته مشغول امور خیریه و گره گشایی از ارباب حاجت و یا سفارش آنها به مسئولین بود. این مجاهد نستوه، پس از چند سال بیماری، شامگاه سه شنبه 18 خرداد 1395، مصادف با شب دوم رمضان المبارک 1437 به دیدار معبود شتافت.
